Ze względu na skład drożdże piwowarskie stosowane są w suplementacji jako źródło witamin z grupy B.
Drożdże piwowarskie od wieków wykorzystuje się w medycynie jako bogate źródło cennych witamin, aminokwasów, makro- i mikroelementów.
Witaminy z grupy B pełnią w organizmie funkcję koenzymów w kluczowych dla człowieka procesach enzymatycznych. Odpowiedzialne są m.in. za właściwy stan układu nerwowego, skóry, narządu wzroku, wątroby i włosów oraz za odpowiednie napięcie mięśni.
Niedobory witamin z tej grupy objawiają się przede wszystkim zaburzeniami układu nerwowego, wzrostem poziomu cholesterolu, homocysteiny, cukru oraz chorobami skóry i błon śluzowych, często też niedokrwistością. Szczególną rolę pełnią w razie zachwiania równowagi fizjologicznej skóry, włosów i paznokci. Wzbogacają naturalne zaopatrzenie skóry i jej przydatków w niezbędne składniki budulcowe oraz przywracają warunki do prawidłowego metabolizmu.
Zwiększone zapotrzebowanie na kompleks witamin z grupy B występuje przede wszystkim u osób spożywających nadmierne ilości produktów o dużej zawartości węglowodanów, które wpływają na zmiany składu jelitowej flory bakteryjnej. Natomiast kawa, herbata i alkohol niszczą witaminy z grupy B. Na niedobory narażone są też osoby żyjące w sytuacjach stresowych, chorzy po przebytych zabiegach operacyjnych i w czasie długotrwałej farmakoterapii, kobiety po urodzeniu dziecka oraz w czasie karmienia piersią. Witaminy z grupy B powinny być podawane razem, ponieważ w zestawie ich skuteczność zwiększa się poprzez działanie synergistyczne. Ewentualnie w przypadku, gdy niedobór jednej z nich jest mocno zaznaczony, należy podawać ją z innymi w większej dawce.
Witamina B1 (tiamina, aneuryna)
Jest koenzymem uczestniczącym głównie w bezpośredniej przemianie węglowodanów. Hamuje cholinoesterazę, a więc wpływa na zawartość acetylocholiny w organizmie. Wywiera też wpływ na gruczoły wewnątrzwydzielnicze organizmu, przede wszystkim gruczoły gonadotropowe. Odpowiedzialna jest za regenerację układu nerwowego. Przyspiesza gojenie się ran i zmniejsza odczuwanie bólu. Niedobór tego związku powoduje głównie osłabienie, zmęczenie, zaburzenia pamięci i koncentracji, przeczulicę. Wpływa też na układ sercowo-naczyniowy, powodując tachykardię i niekiedy zaburzenia ze strony układu pokarmowego. W wyniku znaczącego niedoboru tiaminy pojawia się choroba beri-beri, charakteryzująca się zmianami degeneracyjnymi w układzie nerwowym oraz znacznym osłabieniem mięśni szkieletowych.
Witamina B2 (ryboflawina)
Bierze udział w procesach utleniania i redukcji. Jest witaminą odpowiadającą za wygląd skóry, włosów i paznokci, ponieważ wpływa na stan wszystkich błon śluzowych. Odpowiada także za stan układu oddechowego i pokarmowego. Razem z tiaminą troszczy się o odpowiednią kondycję układu nerwowego oraz prawidłowe funkcjonowanie narządu wzroku. Ryboflawina jest bardziej odporna na podwyższoną temperaturę niż tiamina, wykazuje jednak wrażliwość na światło. Jej niedobór może powodować zajady, uszkodzenia skóry, zaburzenia widzenia oraz światłowstręt, kłopoty z koncentracją, zawroty głowy, a nawet problemy z oddychaniem.
Witamina B3 (PP, niacyna)
Jest to mieszanina kwasu nikotynowego i nikotynamidu. Witamina ta jest najbardziej odporna na wysoką temperaturę. Jej zapotrzebowanie zaspokajane jest przede wszystkim w wyniku przemian tryptofanu w organizmie. Niacyna obniża poziom złego cholesterolu oraz cukru we krwi, reguluje przepływ krwi przez naczynia, utrzymuje prawidłowy stan skóry oraz wspomaga syntezę hormonów płciowych. Uczestniczy także w produkcji czerwonych krwinek. Stosowanie leków przeciwpadaczkowych może prowadzić do jej niedoborów w organizmie, ponieważ związki te są jej analogami. Zbyt niski poziom witaminy B3 powoduje problemy neurologiczne, krwawienie z dziąseł, choroby skóry, a nawet pelagrę objawiającą się owrzodzeniem skóry, problemami trawiennymi i otępieniem.
Witamina B5 (kwas pantotenowy)
Uczestniczy w syntezie hemu i hemoglobiny, jest też składnikiem koenzymu A i tym samym odpowiada za wytwarzanie cholesterolu, hormonów steroidowych i kwasów tłuszczowych. Bierze udział w wytwarzaniu przeciwciał oraz odpowiada za regenerację komórek skóry i błon śluzowych. W wyniku niedoboru pojawiają się zaburzenia czynności układu nerwowego, takie jak zmęczenie, bóle głowy, problemy z koncentracją, a także łysienie, czyraki, nudności, wymioty oraz częste infekcje górnych dróg oddechowych.
Witamina B6 (pirydoksyna)
To ważny element odpowiedzialny za produkcję hemoglobiny. Uczestniczy też w przemianie aminokwasów i produkcji białek, wpływa na odporność organizmu. Z jej udziałem produkowana jest też lecytyna, która jest ważnym składnikiem nerwów. Zapotrzebowanie na ten związek rośnie wraz z poziomem spożycia białka. Mimo że jest odporna na światło i podwyższoną temperaturę, to może ulec zniszczeniu pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. W wyniku jej niedoboru pojawiają się stany zapalne skóry, zaburzenia funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego, niedokrwistość oraz zwiększona podatność na infekcje. Mogą pojawić się też mdłości, wymioty, zaburzenia pracy serca.
Witamina B7 (witamina H, biotyna)
Jest to niezbędny element metabolizmu i wzrostu organizmu ludzkiego. Bierze udział w produkcji przeciwciał, enzymów trawiennych oraz w rozkładzie wybranych aminokwasów. Wspomaga funkcje tarczycy, wpływa na stan skóry i włosów, a z witaminą K odpowiada za syntezę protrombiny. Pewne ilości tej witaminy wytwarzane są przez bakterie jelitowe. Biotyna traci swe właściwości biologiczne w silnie kwaśnych lub zasadowych roztworach. Niedobory, choć bardzo rzadkie, mogą powodować łuszczycę, bóle mięśniowe, apatię, podwyższony poziom cholesterolu, zmiany zapalne jelit.
Witamina B9 (kwas foliowy, witamina M)
Jej najważniejszym zadaniem jest wpływ na procesy wzrostu i funkcjonowania komórek poprzez uczestniczenie w powstawaniu DNA i RNA oraz podziałach komórkowych. Odgrywa też ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego i zapobiega uszkodzeniom cewy nerwowej u płodu. Uczestniczy w syntezie białek ustrojowych oraz produkcji czerwonych krwinek. Ma też pozytywny wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego. Niedobór kwasu foliowego u kobiet w ciąży może powodować poważne uszkodzenia układu nerwowego u płodu, dlatego zaleca się spożywanie tego związku w ilości 0,4 mg dziennie przez 3 miesiące przed planowaną ciążą, a potem aż do 12. tygodnia ciąży. Kwas foliowy zapobiega też miażdżycy i chroni przed chorobami nowotworowymi. Wskutek niedoboru zahamowany zostaje wzrost, pojawiają się niedokrwistość, problemy z trawieniem, regeneracją komórek, bezsenność, stany niepokoju i lęku.
Witaminy z grupy B są nietrwałymi związkami chemicznymi, ponieważ łatwo ulegają zniszczeniu pod wpływem światła oraz podwyższonej temperatury, czyli m.in. podczas obróbki termicznej, a także w wyniku długotrwałego przechowywania. Dlatego ważne jest, aby dostarczać je do organizmu pod postacią surowych warzyw. Alternatywą jest suplementacja witamin z grupy B w postaci gotowych preparatów. Farmaceuta powinien zawsze polecać pacjentom produkty zawierające kompleks związków należących do witamin z grupy B. Naturalnym ich źródłem są drożdże piwowarskie dostępne w postaci tabletek.